U kent Medea. Medea is geen mens. Medea is het onnatuurlijke, niet als jij zelf bent, niet voor rede vatbaar, onveilig. Medea is zij-van-daar, de barbaar, de ondoorgrondelijke, het grote gevaar. Kindermoordenaar. En Medea is onze moeder.

Veertien jonge mensen spelen een voorstelling over angst, loyaliteit en identiteit. Wie moet je zijn, als iedereen iets anders van je verwacht? Als je niet het één of het ander bent? Als je zowel kind van je vader als van je moeder bent? Als je niet kunt ontsnappen aan de rol die je van anderen kreeg?